Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1967 και έζησε εκεί τα πρώτα του παιδικά χρόνια.

Σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνας και στη Δραματική Σχολή Βεάκη[1]. Για λίγα χρόνια εργάστηκε ως ηθοποιός σε θεατρικές παραστάσεις[1]. Μετά ασχολήθηκε με την συγγραφή. Κυκλοφορούν ως τώρα τα μυθιστορήματα Οι τέσσερις τοίχοι (2000), Ο φιλοξενούμενος (2004), Το ελάχιστο ίχνος (2013), η συλλογή διηγημάτων Φυσικές Ιστορίες (2006) και το αφήγημα Ύπνος (2008), όλα από τις εκδόσεις «Το Ροδακιό». Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε θεματικές ανθολογίες και έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο και σε λογοτεχνικά περιοδικά[1].

Βιβλία του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί στα γαλλικά (Albin-Michel), αγγλικά (Marion Boyars), ιταλικά (Crocetti), ισπανικά (Tropismos), πορτογαλικά (Babel), γεωργιανά (Tbilisi State University) και τουρκικά (Kiraathane).

Έχει γράψει τα θεατρικά έργα: Μεταμφίεση («Ιανός», 2005), Λάσπη, Λα Πουπέ («Το Ροδακιό» 2019), Αέρας («δήγμα / Ευρασία» 2011, «Το Ροδακιό» 2019), Στην Οθόνη Φως («Το Ροδακιό» 2011), Τον Άυλο Εσένα («Το Ροδακιό» 2016), Κέικ («Το Ροδακιό» 2016), Πεταλούδα σε Πηγάδι, Στον Παράδεισο, («Το Ροδακιό» 2019), Το σπίτι με τα φίδια, (Νεφέλη 2021), Η βαλίτσα της Ουρανίας Σελέστ (ΚΠΙΣΝ)[2], τα οποία έχουν παρασταθεί στα θέατρα: Οδού Κεφαλληνίας, Σφενδόνη, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου, Πόλη, Θέατρο Τέχνης, Εθνικό Θέατρο, Αγγέλων Βήμα, Από Μηχανής, Ιλίσια Βολανάκης, Μικρό Παλλάς, Μικρό θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος[2], Berlin Schlosspark Theater). Επίσης, μετά από ανάθεση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, έχει γράψει το λιμπερέτο για την όπερα “Ζ”[3], βασισμένο πάνω στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Β. Βασιλικού, καθώς και το βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ροΐδη λιμπρέτο για την “Πάπισσα Ιωάννα”.

Έχει διδάξει θεατρική δημιουργική γραφή (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Εθνικό θέατρο, εκδόσεις Πατάκη, Ανοικτό Πανεπιστήμιο). Tο 2019 μαζί με τον Θανάση Τριαρίδη και τον Δημήτρη Τάρλοου ξεκίνησαν τη Σχολή Πυροδότησης θεατρικής γραφής του θεάτρου Πορεία.

Τιμήθηκε με το «Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου» του περιοδικού Διαβάζω (2000) και το γαλλικό βραβείο “Laure Bataillon” (2004) για το μυθιστόρημα Οι τέσσερις τοίχοι που βρέθηκε στη μικρή λίστα του Βρετανικού βραβείου Independent “Foreign Fiction Prize” το 2007[1]. Επίσης, το έργο Στην Οθόνη Φως κέρδισε το «Βραβείο Κοινού» στο θεατρικό φεστιβάλ της Χαϊδελβέργης το 2013[1].Tο μυθιστόρημα του «Το ελάχιστο ίχνος» τιμήθηκε με το Βραβείο Πεζογραφίας του περιοδικού Κλεψύδρα.