Ο Δημήτρης Κεχαΐδης (Τρίκαλα 1933 – Αθήνα, 16 Δεκεμβρίου 2005) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.
Η μεγαλύτερη προσφορά του συγγραφέα στο ελληνικό θέατρο είναι η απεγκλώβιση της θεματογραφίας από την ηθογραφία, και η έξοδος προς τα σύγχρονα ρεύματα του ρεαλισμού και του υπαρξιακού προβληματισμού.
Ο Δημήτρης Κεχαΐδης γεννήθηκε στα Τρίκαλα, αλλά πέρασε τα νεανικά του χρόνια στο Βόλο. Όταν εισήχθη στην Νομική σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών, εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα.
Αν και δεν ήταν θεατρόφιλος, όντας ακόμα φοιτητής της Νομικής, πήγε το 1956, τυχαία, και με δισταγμό να δει την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, του Κάρολου Κουν, «Μίλα μου σαν την βροχή», που αποτελούνταν από πέντε μονόπρακτα του Τενεσί Ουίλιαμς.

Η επίδραση και των έργων αλλά και της παράστασής τους από τον Κάρολο Κουν ήταν καταλυτική για τον Κεχαΐδη. Μέσα σε διάστημα πέντε μηνών, έγραψε τα δυο πρώτα μονόπρακτά του, – «Μακρινό λυπητερό τραγούδι» και «Παιχνίδια στις αλυκές», και τα έδωσε στον Κουν, ο οποίος όχι μόνο τα δέχτηκε αλλά και τα ανέβασε αμέσως (τον Ιούνιο του 1957) στο θέατρό του.
Οι κριτικές ήταν θετικές και αυτό τον ενθάρρυνε να συνεχίσει την συγγραφή θεατρικών έργων. Το 1959 έγραψε το δίπρακτο «Ο μεγάλος περίπατος».