Ο Ντέιβιντ Άλαν Μάμετ (David Alan Mamet, 30 Νοεμβρίου 1947) είναι Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, κινηματογραφιστής και συγγραφέας. Κέρδισε ένα βραβείο Πούλιτζερ και έλαβε υποψηφιότητες για τον Tony για τα έργα του Οικόπεδα με Θέα (1984) και Speed-the-Plow (1988). Κέρδισε για πρώτη φορά την αποδοχή των κριτικών για μια τριάδα έργων εκτός Μπρόντγουεϊ τη δεκαετία του 1970: The Duck Variations, Sexual Perversity in Chicago και Αμερικανικός Βούβαλος.^[13] Τα έργα του Race and The Penitent, αντίστοιχα, κάνανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ το 2009 και εκτός Μπρόντγουεϊ το 2017.

Οι ταινίες μεγάλου μήκους που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Μάμετ περιλαμβάνουν τις Η λέσχη της απάτης (1987), Ανθρωποκτονία (1991), Στημένο παιχνίδι (1997) και τη μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία, το Κόλπο (2001). Έχει γράψει το σενάριο στις ταινίες Ο Ταχυδρόμος πάντα χτυπά δύο φορές (1981), η Ετυμηγορία (1982), οι Αδιάφθοροι (1987), Χόφα (1992), Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος (1997) και Χάνιμπαλ (2001). Ο ίδιος ο Μάμετ έγραψε το σενάριο για τη μεταφορά του Οικόπεδα με Θέα το 1992 και έγραψε και σκηνοθέτησε τη μεταφορά του 1994 του θεατρικού του έργου Ολεάννα (1992). Ήταν εκτελεστικός παραγωγός και συχνός συγγραφέας για την τηλεοπτική εκπομπή The Unit (2006–2009).

Τα βιβλία του Μάμετ περιλαμβάνουν: Σκηνοθετώντας μια ταινία (1991), ένα σχόλιο και έναν διάλογο για την παραγωγή ταινιών, The Old Religion (1997), ένα μυθιστόρημα για το λιντσάρισμα του Λέο Φρανκ, Five Cities of Refuge: Weekly Reflections on Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers and Deuteronomy (2004), ένα σχόλιο της Τορά με τον ραβίνο Λόρενς Κούσνερ, The Wicked Son (2006), μια μελέτη του εβραϊκού μίσους για τον εαυτό του και του αντισημιτισμού, Bambi vs. Godzilla, ένα σχόλιο για την κινηματογραφική επιχείρηση, The Secret Knowledge: On the Dismantling of American Culture (2011), ένα σχόλιο για πολιτιστικά και πολιτικά ζητήματα, και Three War Stories (2013), μια τριάδα μυθιστορημάτων για τις σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου.