ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΟΥ

Στην «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ είναι πολύ έντονο το πολιτικό – κοινωνικό στοιχείο, η διαφορά των τάξεων αλλά και ο ερωτισμός, η μάχη των δύο φύλλων, η εκμηδένιση του ενός από τον άλλον, και η προσπάθεια επικράτησης με όπλο το σεξ.

Η συνεχόμενη κατάχρηση εξουσίας από τον ένα χαρακτήρα προς τον άλλον μέσα στο έργο, φανερώνει την πανανθρώπινη σαδομαζοχιστική διάθεση.

Το ερωτικό τρίγωνο που υπάρχει στην παράσταση της Κυρίας – υπηρέτη – υπηρέτριας, εξάπτει τις φαντασιώσεις κοινού και χαρακτήρων και αναπόφευκτα οδηγεί στο παθιασμένο ζωώδες σεξ, ιδιαίτερα αφού το έργο διαδραματίζεται τη νύχτα του μεσοκαλόκαιρου.

Αυτή είναι η νύχτα της 23ης Ιουνίου της μικρότερης και πιο ερωτικής νύχτας του χρόνου. Της νύχτας που στην Ευρωπαϊκή λογοτεχνία με τον Σαίξπηρ (όνειρο καλοκαιρινής νύχτας), τον Στρίντμπεργκ (Δεσποινίς Τζούλια), κλπ, είναι αφιερωμένη στον ερωτικό παροξυσμό.

Είναι η νύχτα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, που έχασε το κεφάλι του από το σεξουαλικό πάθος του Ηρώδη για την Σαλώμη. Η νύχτα που στην Ελλάδα και άλλες χώρες των Βαλκανίων, συντελείται το παγανιστικό έθιμο του κλήδονα, όπου νέοι και νέες πηδούν πάνω από τις φωτιές ερωτοτροπώντας και φλερτάροντας, ελπίζοντας ότι ο κλήδονας θα τους φανερώσει με ποιον θα κάνουν …γάμο.

Είναι  η νύχτα που οι άνθρωποι αποχαλινώνονται, η νύχτα που νικιέται η λογική και επικρατούν τα πάθη. Αυτή τη νύχτα δεν μας οδηγεί το μυαλό, αλλά το σώμα. Είναι η νύχτα που η Τιτάνια έκανε έρωτα με ένα γάιδαρο και η Δεσποινίς Τζούλια δόθηκε στον αρρενωπό υπηρέτη της.