ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΟΥ

Εν μέσω του Πελοποννησιακού Πολέμου, η Λυσιστράτη πείθει τις γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης να κάνουν αποχή από τα «συζυγικά τους καθήκοντα», ώστε  να παύσει ο πόλεμος μεταξύ των δύο πόλεων. Την ίδια ώρα οι γυναίκες καταλαμβάνουν την Ακρόπολη, εκεί όπου βρίσκεται το δημόσιο ταμείο το οποίο  χρηματοδοτεί τις πολεμικές επιχειρήσεις. Όλες οι προσπάθειες των ανδρών είτε να  ανακαταλάβουν την Ακρόπολη είτε να πείσουν τις γυναίκες τους να γυρίσουν στις συζυγικές τους κλίνες, αποτυγχάνουν παταγωδώς. Έπειτα από σκληρές
διαπραγματεύσεις, η ειρήνη επιτυγχάνεται στο τέλος και επισφραγίζεται με μια μεγάλη διονυσιακή γιορτή.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Νέοι καλλιτέχνες συναντιούνται για να μεταφέρουν επί σκηνής μέσα από τους δικούς τους αισθητήρες την ιστορία της Λυσιστράτης. Μια γυναικεία ιστορία όπου το  αδύναμο “φύλο” παίρνει στα χέρια του την πολιτική κατάσταση της χώρας και βάζει τέλος στον πόλεμο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως η Λυσιστράτη είναι η πρώτη αγωνίστρια που αποτελεί θεμέλιο λίθο μιας επανάστασης των γυναικών κατά των ανδρών και των πατριαρχικών αντιλήψεων τους. Έτσι στο έργο βλέπουμε τη γυναίκα, τη σύζυγο, τη μάνα να ορθώνει ανάστημα, να ανεβαίνει στο βήμα και να  μιλά για ειρήνη, ισότητα και ελευθερία. Με κινητήρια δύναμη τα αρχέγονα ένστικτα  η αιώνια μάχη των δύο φύλων ξεσπά πάνω στη σκηνή. Η Λυσιστράτη είναι η δύναμη  που έχει μέσα της κάθε γυναικά που την ωθεί να αναμετρηθεί καθημερινά στο σπίτι,
στη δουλειά, στην πολιτεία και να διεκδικεί τα δικαιώματα της. Η αντιπολεμική  κωμωδία του Αριστοφάνη είναι ένα διαχρονικό κείμενο που θέτει προβληματισμούς  σε ζητήματα που μας απασχολούν μέχρι και σήμερα. Είναι η υπενθύμιση ότι μετά από τόσους αγώνες δεν μπορούμε ακόμα να μιλήσουμε για μια κοινωνία ισότητας.