Του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
Η ιστορία του διηγήματος λαμβάνει χώρα στη Σκιάθο την εποχή της Τουρκοκρατίας. Ο Κουμπής ένας από τους προεστούς του χωριού και φίλος του Τούρκου ναυάρχου, μετά από δεκαπέντε έτη στείρου γάμου με τη Σεραϊνώ φλέγεται από την επιθυμία να αποκτήσει παιδιά. Το σχέδιό του είναι να απαγάγει τη γειτόνισσά του τη Λελούδω που είναι μόλις τριάντα ετών και να δωροδοκήσει ένα παπά ή να τον βιάσει με φοβέρα να τους στεφανώσει. Το τέλος της ιστορίας αναδεικνύει τη Σεραϊνώ, τη γυναίκα του, σε Αγία ψυχή και την προβάλλει σαν παρήγορη μαρτυρία για τη δυνατότητα εξαγιασμού του βέβηλου κόσμου μας.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΕΔΩ
Κρατήσεις
+302105232097
ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
Συντελεστές Παράστασης:
- Σκηνικά- Κοστούμια: Όλια Λαζαρίδου/ Δάφνη Ρόκκου
- Σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου
Ηθοποιοί Παράστασης:
- Ιφιγένεια Γρίβα / Μαρία Δαμασιώτη
- Νικόλαος Γεώργιος Χαλδαιάκης
“… Η Όλια Λαζαρίδου διασκευάζοντας το διήγημα δεν έκανε εξυπνάδες. Κράτησε τον αφηγηματικό του πυρήνα και αξιοποίησε τη θεατρικότητα της καθημερινότητας των ηρώων. Με δύο βασικά ηθοποιούς επαγγελματίες, την Ιφιγένεια Γρίβα και τον Νίκο Χαλδαιάκη, ξετύλιξε τη μουσική του παπαδιαμαντικού κειμένου και τη σημαίνουσα συμπεριφορά του θύτη και του θύματος. Ο Χαλδαιάκης μάλιστα, όπως μαθαίνω, είναι και δόκιμος ψάλτης κι έτσι η σκηνική αφήγηση έφτασε σε μια μουσική απογείωση, αφού διανθίστηκε με έξοχα δημοτικά τραγούδια, ερωτικά και του γάμου. Μέσα σ’ ένα απέριττο σκηνικό και φόντο το φυσικό τοπίο της Πλάκας κάτω από την Ακρόπολη (χώρους που ως ψάλτης και πότης κυκλοφορούσε ο Παπαδιαμάντης), οι δύο ηθοποιοί με την έξοχη δασκάλα δημιούργησαν ένα σκηνικό ποίημα υψίστου κάλλους και ήθους.”
Απόσπασμα από την Κριτική του Κώστα Γεωργουσόπουλου
“.. Όπως ο Παπαδιαμάντης αναζήτησε στα απόμερα ξωκλήσια, στα φιλόξενα χαμόσπιτα, στους απλούς και αδιάφθορους λαικούς ανθρώπους, στο μεγαλείο και τη σιωπή της φύσης να απαλύνει την απαισιοδοξία του για τη ζωή, για το μάταιον, το συνθηματικόν και αγοραίον πάσης ανθρώπινης αξίας έτσι και η παράσταση της Όλιας Λαζαρίδου μεταμορφώνεται σε ένα ουμανιστικό κουκούλι , όπου γύρω του θαμπώνει ο αγοραίος περίγυρος και φωτίζονται μέσα του ιερατικές μορφές του εσωτερικού κόσμου του Παπαδιαμάντη υπό τη μορφή της αιθέριας και συνάμα στιβαρής ερμηνευτικά Ιφιγένειας Γρίβα ( αφηγήτρια, Λελούδα, Σεραινώ ) – πραγματική αποκάλυψη αυτό το νέο κορίτσι – και του αξιόλογου Νίκου Χαλδαιάκη (Κουμπής/Καραχμέτης)…”
Απόσπασμα από την Κριτική της κ.Ιωάννας Μπλάτσου
