Η πλοκή 

Ενόψει της επετείου από τα 50 χρόνια κατοχής στην Κύπρο, δυο γυναίκες, μία Ελληνοκύπρια και μία Τουρκοκύπρια, πρατηριούχοι στο επάγγελμα, εκατέρωθεν της Πράσινης Γραμμής, παίρνουν μια μεγάλη απόφαση: Σταματούν να πωλούν βενζίνη και αρχίζουν να διαθέτουν δωρεάν το «καύσιμο» του μέλλοντος, το «ρεύμα», με στόχο την επανένωση του νησιού τους. Τι θα συμβεί, άραγε, μετά από αυτή τους την ριζοσπαστική πρωτοβουλία;

Με όχημα τους «Αχαρνής» 

Η παράσταση αποτελεί πρωτότυπο έργο, εμπνευσμένο από τον πυρήνα της αριστοφανικής κωμωδίας «Αχαρνής» και των αναλογιών που προκύπτουν με το σήμερα: Όπως ο αριστοφάνειος αγρότης-πρόσφυγας Δικαιόπολης αναγκάζεται να συνάψει ιδιωτική ειρήνη με τους Λακεδαιμονίους, προκειμένου να απαλλαγεί από τα κακά του Πελοποννησιακού πολέμου, έτσι και τα πρόσωπα του έργου σπάνε το «αδιέξοδο» της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος.

Όμως με μία σημαντική διαφορά: Επιθυμούν και φέρνουν την ειρήνη για το σύνολο της κοινωνίας του νησιού τους, όχι για τον εαυτό τους, πετυχαίνοντας τη λύση στη βάση της ενεργειακής ανεξαρτησίας τους. Παράγουν και διανέμουν δωρεάν «ρεύμα» στην ελεύθερη και την κατεχόμενη κοινωνία της Κύπρου, τόσο με την έννοια του καθαρού ηλεκτρικού ρεύματος (ηλεκτρικό ρεύμα κατόπιν παραγωγής με τη χρήση υδρογόνου), όσο και με την έννοια της κίνησης προς μια κατεύθυνση από κοινού, του κινήματος, της λύσης του αδιεξόδου του Κυπριακού.

Γι’ αυτό και στην παράσταση, για λόγους συμβολικούς, ο ρόλος του Δικαιόπολη είναι διπλός και ερμηνεύεται από δυο νέες γυναίκες ηθοποιούς, μία Ελληνοκύπρια και μία Τουρκοκύπρια. Οι δυο γυναίκες παράγοντας «ρεύμα» γεννούν ταυτόχρονα ύλη και πνεύμα. Μια νέα ζωή.  

Στο ρόλο του Αμφίθεου, δε, του Αθηναίου που έφερε στον Δικαιόπολη τρία «δείγματα ειρήνης», για να επιλέξει εκείνο που θα του φέρει εσαεί ειρήνη, βλέπουμε εκείνο το πρόσωπο που, αν και η σκέψη του είναι μπροστά από την εποχή του, στην αντίληψη μας αποτυπώνεται ως αμφίβολη προσωπικότητα. Ενώ, πλάι του, μια ομάδα ηλεκτρολόγων και χημικών μηχανικών, με εξειδίκευση στον τομέα μεγάλης κλίμακας συστημάτων παραγωγής και χρήσης ηλεκτρικής ισχύος, θα βρεθεί στη σκηνή με τα όργανά της. Και θα παράξει ενώπιον των θεατών ρεύμα!

Η κωμωδία «Αχαρνής» του Αριστοφάνη σε μετάφραση Θεόδωρου Γ. Μαυρόπουλου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ. Ευχαριστούμε τις Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ για την ευγενική παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων της μετάφρασης του έργου. 

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους. 

Σκηνοθετικό σημείωμα

Το 425 π.Χ., εν μέσω Πελοποννησιακού Πολέμου, η Αθήνα αντέχει την κριτική που στρέφει προς την ίδια ο Αριστοφάνης με την κωμωδία «Αχαρνής» –η οποία και έχει ως θέμα τη φιλοπόλεμη πολιτική που ακολουθεί η Αθήνα, εκείνους τους μηχανισμούς που γεννούν τον πόλεμο και άλλους που προτάσσουν το ιδιωτικό συμφέρον έναντι του δημοσίου– απονέμοντάς της μάλιστα το πρώτο βραβείο.

Σήμερα, μιλώντας για το Κυπριακό πρόβλημα, ενόψει της επετείου των 50 χρόνων από την εισβολή και παράνομη κατοχή του βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, τίθεται το ερώτημα: Έχει το θάρρος η Κυπριακή Δημοκρατία, η ευρωπαϊκή οικογένεια, στην οποία ανήκει η Κυπριακή Δημοκρατία, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, ή οι «εγγυήτριες» δυνάμεις της ίδιας, Ελλάδα, Τουρκία και ποια άλλη από τη Μεγάλη Βρετανία, να αντιμετωπίσουν το Κυπριακό πρόβλημα, τόσο ανοιχτά όσο η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Πελοποννησιακό Πόλεμο την ίδια στιγμή που συμβαίνει;

Στάθης Γραφανάκης